چسب بتن را می توان به عنوان یک ماده افزودنی در تهیه دوغاب ها، ملات ها و بتن استفاده کرد. این ترکیب چسبندگی، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر آب را تا حد زیادی بهبود می بخشد. هنگامی که با سیمان مخلوط می شود، یک پیوند قوی و در عین حال انعطاف پذیر ایجاد می کند و راه حل مناسبی برای استفاده از سیمان و ملات بر روی بسترهای غیر متخلخل است.
بتن یکی مصالح ساختمانی پرکاربرد است که از مخلوط سیمان، سنگدانه‌ها (سنگ و ماسه)، آب و مواد افزودنی (مواد شیمیایی که خواص بتن را تقویت یا تغییر می‌دهند) تولید می شود. چسب بتن یکی از این مواد شیمیایی است که در بتن استفاده می شود. به عبارت ساده می توانیم آن را به عنوان مواد طبیعی، مرکب یا مصنوعی که برای اتصال تک تک اعضای یک سازه بدون اتصال دهنده های مکانیکی استفاده می شوند، توصیف کنیم.
اغلب در چسباندن بتن جدید به بتن قدیمی، بتن موجود در درزهای ساختمانی یا ملات تعمیری، برای دستیابی به یک اتصال قابل اعتماد از این نوع چسب استفاده می شود.
معمولا در هر 20 تا 30 متر بتن ریزی مقداری از آن را به چسب کاشی پودری اضافه می کنند. این کار سبب استحکام بیشتر چسب پودری شده و نفوذناپذیری آن در برابر مایعات به خصوص آب را تا حد خیلی زیادی افزایش می دهد. به عنوان مثال می توان به آب بندی استخرهای شنا اشاره نمود.
به طور کلی در سازه هایی که نیاز به اتصال سطوح بتنی قدیمی و جدید وجود دارد از مواد چسبنده استفاده می شود. این چسب همچنین برای اتصال سطوح بین لایه های متوالی بتنی استفاده می شود. وظیفه اصلی چسب بتن افزایش استحکام پیوستگی یا تقویت پیوند بین سطح بتن قدیمی و جدید است.
لازم به ذکر است که سیمان موجود در مخلوط بتن هیچ عامل چسبندگی طبیعی ندارد. از این رو، هنگامی که بتن تازه بر روی یک لایه بتن قدیمی ریخته می شود، تمایلی به اتصال به یکدیگر ندارند.
هنگامی که لایه بتن ریخته شده خشک شد، بتن جدید به سادگی به عنوان یک لایه جداگانه در بالای آن قرار می گیرد. بنابراین، زمانی که دو لایه نتوانند مانند یک واحد رفتار کنند، در نهایت بر عملکرد و استحکام سازه تأثیر می گذارد. لذا باید یک عامل اتصال (چسبنده) روی سطح بتن قدیمی اعمال شود تا اطمینان حاصل شود که بتن تازه با موفقیت به لایه قدیمی می چسبد.
چسب بتن یک ترکیب شیمیایی بسیار کاربردی است و بطور گسترده ای در ساخت و ساز استفاده می شود. ویژگی های چسب بتن عبارتند از:
چسب های مختلفی را می توان در بتن استفاده کرد. عوامل چسبندگی اولیه، امولسیون های مبتنی بر آبی هستند که از چندین ماده آلی تشکیل شده اند و با سیمان یا ملات مخلوط می شوند. قبل از بکار بردن ملات یا بتن، عامل چسبنده باید روی سطوح قدیمی اعمال شود. آنها فقط روی سطوح خشک، تمیز و سالم موثر هستند.
متداول ترین انواع مواد چسبنده معمولاً از لاستیک طبیعی، لاستیک مصنوعی یا هر پلیمر آلی دیگر ساخته می شوند. پلیمرها شامل پلی وینیل کلراید، پلی وینیل استات و غیره هستند. چسب لاتکس یا اپوکسی به طور مشخص چسبندگی بتن یا ملات جدید را به سطح بتن قدیمی بهبود می بخشد.
برای کسب بهترین نتیجه از مصرف چسب بتن ابتدا باید سطح زیرین را آماده کنید و طی مراحل ذکر شده چسب را مورد استفاده قرار دهید.
داشتن یک سطح تمیز برای استفاده از چسب بتن بسیار ضروری است. اگر سطح بتن موجود حاوی هرگونه گرد و غبار، روغن یا گریس باشد، چسب بتن به درستی عمل نخواهد کرد. بنابراین این مرحله، برای اطمینان از اینکه عامل چسبنده روی سطح بتن به خوبی عمل می کند بسیار مهم است.
قبل از استفاده باید ظرف حاوی چسب را به خوبی تکان داد. سپس آن را باید به مقدار مناسب در یک ظرف جداگانه ریخته و بر اساس قوام مورد نیاز با آب رقیق کرد و به درستی مخلوط کرد. از این مخلوط می توان به عنوان پرایمر استفاده کرد. توصیه می شود برای نسبت های دقیق، دستورالعمل سازنده را دنبال کنید.
چسب بتن باید به درستی و کاملاً مخلوط شود. خواندن دستورالعمل ذکر شده روی ظرف الزامی است. مقدار و زمان مصرف (بعد از باز شدن ظرف) درج شده روی ظرف باید رعایت شود. لازم به ذکر است که مقدار و زمان برای انواع مختلف چسب ها متفاوت است. اختلاط نامناسب می تواند باعث آسیب به سطح بتن شود یا باعث می شود بتن به درستی عمل نکند. از این رو بسیار مهم است که دستورالعمل های مشخص شده را دنبال کنید.
هنگامی که مخلوط بتن با استفاده از ماده چسبنده آماده شد، باید بلافاصله روی سطح اعمال شود. اگر زمان زیادی گذشته باشد، پوشش اولیه ممکن است خشک شود و چسبندگی خود را از دست بدهد. از این رو، مخلوط باید زمانی اعمال شود که ماده شیمیایی هنوز چسبناک است و کاملاً خشک نشده است. پس از استفاده از چسب و اتمام کار، سطح را با کمک ماله صاف کرده و اجازه دهید تا خشک شود.
در صنایع شیمیایی از عوامل مختلفی برای تولید چسب بتن استفاده می شود که هر یک ویژگی های منحصر به فردی ارائه می دهد.
امولسیون های لاتکس بیشتر به عنوان امولسیون های روغن در آب در ترکیبات سیمانی استفاده می شوند. برخی از آنها در مقایسه با سایرین درجه مقاومت بیشتری در برابر آب دارند. ترکیب امولسیون های لاتکس به طور کلی در سیستم سیمان/آب پایدار هستند و به سه دسته طبقه بندی می شوند:
ایده آل ترین چسب برای قطعات بتنی، رزین اپوکسی است. این ترکیب قابلیت چسبندگی بالایی دارد و برای چسباندن بتن تازه به بتن قدیمی و همچنین برای اتصال بتن به فولاد استفاده می شوند.
برای اطلاع از قیمت های به روز انواع سنگ و سرامیک و کاشی و ملزومات مرتبط همانند چسب و لوازم نصب و همچنین خدمات مرتبط آنها نظیر برش واترجت،پریکات، تولید روشویی سرامیکی می توانید با فشردن دکمه زیر و از طریق واتساپ با کارشناسان ما در تماس باشید.
